توکسین بایندر متشکل از ترکیبات با پایه آلی و معدنی هستند. این ترکیبات هرکدام کاربرد ویژه خود را دارند و الگو اصلاح شده ای را دنبال می کنند. این ترکیبات به شرح زیر هستند.
- سدیم کلسیم آلومینوسیلیکات هیدراته اصلاح شده
اجزای رسی دراین توکسین بایندر باعث جذب مایکوتوکسین های قطبی می شود. توکسین بایندرهای رسی از دسته های آلومینیوم سیلیکات، بنتونیت سدیم ، بنتونیت پتاسیم، زئولیت و.... هستند. در واقع توکسین بایندر های رسی بر اساس حفراتی که دارند هر ماده ای را که شبیه ساختار حفره هایشان باشد بر اساس برخورد با آنها به دام می اندازند. این توکسین بایندرها فقط سموم پلار را جذب می کنند و بر دیگر سموم غیر پلار بی اثر است. تیمار سدیم کلسیم آلومینوسیلیکات هیدراته با اسید سولفوریک سبب افزایش خلل شده و باعث افزایش توانایی توکسین بایندر در جذب مایکوتوکسین های قارچی می شود.
- گلوکومان های استریفیه مشتق از دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه
انواع توکسین بایندر آلی بر پایه بتا گلوکاگان یا دیواره داخلی مخمر هستند. در نتیجه مواد مغذی جیره و ریز مغذی ها را به خود جذب نمی کنند. با توجه به ساختار مارپیچی و فنر مانندی که دارند، ظرفیت جذب بالایی دارند. به طوریکه 1 گرم از آنها سطحی برابر 20 متر مربع را پوشش می دهند و از طرفی چون بر اساس باندهای هیدروژنی و واندروالسی مایکوتوکسین ها را جذب می کنند، میل ترکیبی بالایی برای جذب دارند که در مقدار سم کم هم موثر واقع می شوند.
کمپلکس آنزیمی کیتیناز مایکوتوکسین هایی نظیر زیرالنون و سموم فوزایوم را از طریق شکستن برخی اتصال های شیمیایی داخل مولکول غیر فعال می سازد. به عنوان مثال این کمپلکس با د-اپوکسیداسیون حلقه 13.12- اپوکسید در ساختمان تریکوتسن ها آن ها را غیرفعال می کند. این فرایند قدرت توکسین بایندر را چندین برابر می کند.
اسیدهای آلی سبب جلوگیری از رشد و در نتیجه کاهش جمعیت قارچ های مولد سم می شوند. از این گروه می توان به اسید پروپیونیک اشاره کرد که یک مهارکننده بسیار قوی رشد کپک است. این اسید ها یک بخش مهم در ساختار توکسین بایندر هستند و در کنار سایر موارد می توانند قدرت توکسین بایندر را تثبیت کنند.
در آنالیز توکسین بایندر به یکی از ترکیبات مهم زنجیره به اسم کربن فعال برمی خوریم. به جرئت می توان گفت که این ماده مهم ترین بخش توکسین بایندر را تشکیل می دهد و در حقیقت بخش عمده ای از کاربرد توکسین بایندر به آن بستگی دارد.
البته به این موضوع توجه داشته باشید که این موارد تنها بخشی از آنالیز توکسین بایندر را تشکیل می دهند و بخش دیگر سایر مواد هستند که گاها کارایی کمتری دارند و گاها در نوع های مختلف توکسین بایندر متغییر هستند. به منظور بررسی سیستم ایمنی و عملکرد جوجه های گوشتی، مطالعاتی بر 110 هزار قطعه پرنده گوشتی در طی یک دوره پرورشی 42 روزه در موسسه تحقیقاتی شرکت بلژیک صورت گرفت که پیرو این بررسی ها با مصرف توکسی نیل درای میزان فاگوسیتوزیس (بیگانه خواری) توسط مونوسیت ها و گرانولوسیت ها به طور معنی داری افزایش پیدا کرده که نشان دهنده بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن پرنده می باشد. همچنین ضریب تبدیل خوراک و میزان افزایش وزن روزانه در پرندگان مصرف کننده توکسی نیل درای به طور محسوسی بهبود پیدا کرده که در نمودار زیر بر مبنای درصد نشان داده شده است.