مخلوط خوراک برای غذای مرغداری

دانه ها معمولاً برای بهبود قابلیت هضم توسط مرغ ها، آسیاب می شوند. دانه های سویا باید قبل از تغذیه، گرم شوند؛ این کار معمولاً با اکسترود کردن یا برشته کردن انجام می شود. دانه های سویا معمولاً به شکل کنجاله سویا تغذیه می شوند؛ سویای کامل و برشته شده، سرشار از چربی است که انرژی مورد نیاز پرندگان را تامین می کند. غذای مرغداری معمولاً حاوی کنجاله سویا است که محصول جانبی صنعت دانه های روغنی است. در صنعت، دانه های سویا را پوست کنده و به قطعات نازک (=ورقه ای) برش می دهند تا عملکرد حلال (=معمولاً هگزان، برای استخراج روغن ارزشمند از سویا) را بهبود ببخشد.

 

روغن های گیاهی مانند روغن سویا برای مصارف خوراکی و صنعتی استفاده می شود. سویا را به روش عملیات حرارتی، برشته می کنند تا یک مهارکننده را غیرفعال کند؛ در غیر این صورت، با هضم پروتئین در بدن حیوان تداخل ایجاد می کند. با این حال، جوجه ها را می توان با دانه های سویای استخراج نشده (=پرچرب) نیز تغذیه کرد. مزیت تغذیه با سویای استخراج نشده این است که هنوز حاوی روغنی است که چربی با انرژی بالا را برای پرنده فراهم می کند. سویای استخراج نشده باید تحت عملیات حرارتی و بو دادن با حرارت خشک قرار گیرد؛ و سپس، قبل از مخلوط کردن در رژیم غذایی، آسیاب یا پوسته پوسته شود. از آنجایی که پروتئین به طور کلی یکی از گران ‌ترین مواد غذایی است، این صنعت از جیره‌های هدفمند استفاده می ‌کند و با رشد پرندگان، میزان پروتئین را در غذای مرغداری کاهش می‌دهد (جوجه‌ها با افزایش سن به پروتئین کمتری نیاز دارند).