در هنگام خرید توکسین بایندر به چه ویژگی هایی توجه کنیم؟

تحقیقات گوناگون شرکت های دانش بنیان و علم محور به خوبی این موضوع را به اثبات می رسانند که خرید توکسین بایندر درجه یک و کاملا ارگانیزه اثرات مهمی در تولید خوراک دارد. عمده ترین تفاوتی که توکسین بایندرها را از هم متمایز می سازد، خلوص و نوع آن است. ترکیبات ویژه موجود در توکسین بایندرهای درجه یک ضمن ایجاد خاصیت ژل شوندگی خواسته شما را به بهترین شکل برآورده می سازند. در خرید توکسین بایندر بهتر است به موارد متعددی توجه داشته باشید. یکی از مهم ترین کارها در هنگام تهیه این محصول بررسی ترکیبات است. ترکیبات توکسین بایندر به خوبی می توانند تاییدی برا کیفیت آن باشند. تحقیقات نشان داده اند که یک محصول درجه یک باید موارد زیر حتما باشند:

• در هنگام خرید توکسین بایندر بررسی کنید که در محصول مورد نظر حتما زغال فعال شده یا اکتیو وجود داشته باشد. اگر این زغال در محصول نباشد شاید مشکل زیادی برای شما در استفاده از آن محصول ایجاد نشود اما بودن آن بدین معنا است که محصول کیفیت بهتری دارد.
• یکی دیگر از ترکیباتی که توصیه می شود در محصول باشد و بهتر است در هنگام خرید به آن توجه داشته باشید، بنتونیت است.
• کانی های رسی و غیررسی مختلف عمده ترین ویژگی های توکسین بایندر را تعریف می کنند. به همین دلیل توصیه می شود قبل از خرید توکسین بایندر حتما مطالعه ای اندک در مورد کانی های رسی و غیررسی معمولی که در این محصول استفاده می شود، داشته باشید.

ویژگی های خوراک دام پرواری چیست؟

دام های پرواری یک منبع درآمد عالی برای سرمایه گذاران حوزه دام و طیور هستند. به همین دلیل توجه به غذای این دام ها اهمیت زیادی دارد. خوراک دام این گونه تفسیر می شود که عبارت است از مقدار معینی از خوراک که در طی روز جهت وزن گیری و تأمین احتیاجات انرژی و... در دسترس دام قرار می گیرد. خوراک دام و طیور در بازار به شکل های مختلفی عرضه می شوند اما کیفیت آن ها و دارا بودن برخی از ویژگی ها بسیار مهم است. به طور کلی خوراک دام پرواری باید دارای ویژگی های زیر باشد.

• خوراک دام و طیور باید ازنظر اقتصادی مقرون ‌به ‌صرفه باشد.
• خوراک مورد نظر باید توانایی بالایی در برآورده کردن احتیاجات دام داشته باشد.
• ویژگی و خصوصیت دیگری که باید به آن توجه شود این است که خوراک دام و طیور باید در دسترس باشند. گاهی از یک خوراک کمیاب استفاده می کنیم که بعدا نمی توانیم مجددا آن را تهیه نماییم.
• خوش خوراک بودن گزینه مهم دیگری است که خوراک دام باید آن را داشته باشد.
• خوراک دام پرواری باید توانایی بالایی در افزایش وزن داشته باشد.
• عدم اختلالات متابولیکی ازجمله اسیدوز و بیماری ‌های گوارشی ویژگی مهم دیگری است که باید حتما به آن توجه شود. اگر خوراک دام و طیور فاقد این ویژگی باشد، بهره وری دام ها تا حد زیادی کاهش می یابد.
• ترکیبات مورد نیاز برای سلامت دام و تامین احتیاجات او باید در خوراک مورد نظر که تصمیم دارید آن را خریداری کنید، موجود باشد.

مخلوط خوراک برای غذای مرغداری

دانه ها معمولاً برای بهبود قابلیت هضم توسط مرغ ها، آسیاب می شوند. دانه های سویا باید قبل از تغذیه، گرم شوند؛ این کار معمولاً با اکسترود کردن یا برشته کردن انجام می شود. دانه های سویا معمولاً به شکل کنجاله سویا تغذیه می شوند؛ سویای کامل و برشته شده، سرشار از چربی است که انرژی مورد نیاز پرندگان را تامین می کند. غذای مرغداری معمولاً حاوی کنجاله سویا است که محصول جانبی صنعت دانه های روغنی است. در صنعت، دانه های سویا را پوست کنده و به قطعات نازک (=ورقه ای) برش می دهند تا عملکرد حلال (=معمولاً هگزان، برای استخراج روغن ارزشمند از سویا) را بهبود ببخشد.

 

روغن های گیاهی مانند روغن سویا برای مصارف خوراکی و صنعتی استفاده می شود. سویا را به روش عملیات حرارتی، برشته می کنند تا یک مهارکننده را غیرفعال کند؛ در غیر این صورت، با هضم پروتئین در بدن حیوان تداخل ایجاد می کند. با این حال، جوجه ها را می توان با دانه های سویای استخراج نشده (=پرچرب) نیز تغذیه کرد. مزیت تغذیه با سویای استخراج نشده این است که هنوز حاوی روغنی است که چربی با انرژی بالا را برای پرنده فراهم می کند. سویای استخراج نشده باید تحت عملیات حرارتی و بو دادن با حرارت خشک قرار گیرد؛ و سپس، قبل از مخلوط کردن در رژیم غذایی، آسیاب یا پوسته پوسته شود. از آنجایی که پروتئین به طور کلی یکی از گران ‌ترین مواد غذایی است، این صنعت از جیره‌های هدفمند استفاده می ‌کند و با رشد پرندگان، میزان پروتئین را در غذای مرغداری کاهش می‌دهد (جوجه‌ها با افزایش سن به پروتئین کمتری نیاز دارند). 

منابع دانه غلات در کنسانتره دام

جو، ذرت (بلال)، سورگوم، چاودار و گندم، رایج ترین غلات هستند. خصوصیات غذایی کلی این غلات این است که انرژی خالص بالایی دارند و فیبر و پروتئین کمی فراهم می کنند. آنها از نظر سطح فسفر، مشابه با علوفه هستند و کلسیم کمی دارند. ذرت در مقایسه با سایر غلات، بیشتر برای تغذیه مصرف می شود. ذرت عمدتاً یا به صورت ذرت پوسته دار یا ذرت- بلال تغذیه می شود. به دلیل مشکلاتی که دانه های چاودار و گندم برای طعم خوراک دام و کنسانتره‌ دام ایجاد می کنند، باید مقادیر محدودی در جیره گاوهای شیری قرار بگیرد. انرژی غلات معمولاً به شکل نشاسته با حداقل مقدار چربی و قند تأمین می شود. در دسترس بودن و سرعت هضم نشاسته توسط دام، به منبع دانه و روش فرآوری بستگی دارد. سرعت هضم برای غلات، از کندترین تا سریع ترین میزان، رتبه بندی می شود: ذرت، جو، گندم.

پودر چربی چیست؟

پودر چربی برای خوراک دام، یک ماده صنعتی- تجاری است که در کارخانه ها، تولید و فرآوری می ‌شود. این پودر به رنگ سفید تا کرمی روشن است و ساختار شیمیایی آن بر اساس تری گلیسیرید پایه ‌گذاری شده است. ویژگی های فیزیکی و خصوصیات این پودر شامل کمتر از یک درصد رطوبت می باشد. در ساختار این پودر مغذی، اسید پالمیتیک، اسید استئاریک و اسید اولئیک وجود دارد. درصد انواع اسید در این پودر متفاوت است و باعث می شود خلوص آن کاهش یا افزایش داشته باشد.

تولید کنندگان پودر چربی، بر اساس استراتژی که برای تولید محصولات مختلف در نظر می گیرند، انواع پودر را با ترکیبات مختلف با درصد متفاوت تولید می کنند. قیمت پودر چربی ایرانی و قیمت پودر چربی خارجی متفاوت است. این مکمل ها به صورت پودری گرانولی یا پرک شده هستند و در بسته بندی های ۲۵ کیلوگرمی ارائه می ‌شوند. برخی از انواع پودر چربی برای خوراک دام حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی یا اکسید کلسیم هستند. در حالت دوم، به مکمل، پودر چربی کلسیم‌ دار گفته می شود. برای نگهداری این مواد باید آنها را دور از نور خورشید و در شرایط خشک و خنک نگهداری کنید. 

مکمل های خوراک دام چیست و چه مزایایی دارند؟

مکمل های دام و افزودنی های خوراک دام، نوعی مواد مغذی یا ترکیبی از موادی هستند که در مقادیر بسیار کوچک به خوراک پایه اضافه می شوند. هدف از استفاده افزودنی‌ های خوراک دام، بهبود میزان بهره‌ وری، راندمان خوراک یا پیشگیری و کنترل بیماری‌ ها است. بسیاری از پرورش دهندگان دام و تولید کنندگان مکمل دام و طیور بر این عقیده هستند که نحوه و مقدار استفاده از این مکمل ها، بخصوص آنهایی که به صورت تجاری تولید شده اند، نقش مهمی در قیمت گذاری و میزان عرضه در بازار دارد. قیمت خوراک دام و طیور و همینطور، مکمل دام و طیور، مسأله بسیار مهمی است که امروزه به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. برخی از مکمل های گاوداری ها به شکل پلیت هستند. این گلوله ها به راحتی با خوراکی که حیوانات به خوردن آن عادت دارند، مخلوط می شوند. این ترکیبات به طور کلی، ارزش تغذیه ای خوبی دارند.

خرید اینترنتی توکسین بایندر

خرید عمده توکسین بایندر به صورت اینترنتی و حضوری امکان پذیر است. فروش عمده جاذب ها به عنوان افزودنی های مهم به خوراک دام از طریق کارخانه های تولید کننده انجام می گیرد. حتی برخی از این جاذب ها برای طیور و آبزیان هم قابل استفاده هستند. خرید عمده توکسین بایندر از نظر قیمت مقرون به صرفه است. خرید توکسین بایندر چند جزئی از نظر عملکرد، بهترین نتیجه را برای سلامت دام و طیور دارد. این مواد می توانند میزان PH دستگاه گوارش را تنظیم کنند. بدون این جاذب ها، سطح مواد سمی در بدن حیوانات می توانست تا حتی 3 برابر افزایش داشته باشد. این محصولات در بسته بندی های کیسه ای به فروش می رسند.

خرید و فروش انواع توکسین بایندر در انواع ذکر شده در فوق از این مرکز تخصصی انجام می گیرد. می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان فروش تماس بگیرید یا از طریق وبسایت خرید کنید. بهترین افزودنی های خوراک دام و طیور و آبزیان برای افزایش بازدهی دامداری ها و مراکز پرورش طیور و ماهیان تأمین شده است. این جاذب ها توانایی جذب مایکوتوکسین ها و سموم قارچی را با راندمان بالا دارند. برای محصولات این شرکت، کیفیت جاذب ها تضمین شده است و قیمت خرید عمده هم بسیار مناسب می باشد. انواع توکسین بایندر در حجم مورد نیاز شما قابل سفارش می باشند.

جیره اولیه در مرغداری به چه صورت است؟

در صنعت، خوراک پرورش طیور، به شکل پلیت تولید می شود تا پرنده بتواند در یک زمان، مقدار بیشتری غذا بخورد. جوجه ها برای وعده های غذایی کوچک تر، مرتباً به محل غذا روی می آورند چون به انرژی بیشتری نیاز دارند. پلیت کردن خوراک، مقدار انرژی مورد نیاز برای تغذیه پرنده را کاهش می دهد. اگر پرنده ها از رژیم غذایی فیبری استفاده می کنند، دانه هایی مانند پوسته صدف به غذای مرغداری ها اضافه می شود تا به آسیاب کردن غذای درشت در سنگدان مرغ ها کمک کند. بسته به مرحله تولید، اغلب از جیره های مختلف استفاده می شود. 

جیره های اولیه در مرغداری ها دارای مقادیر پروتئین بالاتری هستند؛ که یک ماده غذایی گران قیمت است. با این حال، جیره ها می توانند پروتئین کمتری داشته باشند، زیرا پرندگان مسن تر، نیاز کمتری به این خوراک دارند. در رژیم غذایی جوجه ها در مراحل اولیه رشد، حدود 24 درصد پروتئین وجود دارد؛ این مقدار در دوره رشد، 20 درصد پروتئین و در رژیم غذایی مکمل، 18 درصد پروتئین است. رژیم های دوره ای به طور کلی، حدود 16 درصد پروتئین دارند. غذای مرغداری ویژه برای جوجه های گوشتی و مرغ های تخم گذار نیز در دسترس است. غلات کامل را می توان به عنوان دانه ای نیز تهیه کرد. دسترسی به آب تمیز نیز بسیار مهم است. سطح کل مواد جامد محلول، بالاتر از مقدار 3000 ppm در آب می تواند در سلامت و رشد طیور اختلال ایجاد کند.

انواع خوراک طیور

برای جوجه هایی که تنها شش هفته از زندگی آنها گذشته است، معمولاً تا ۲۴ درصد پروتئین باید در خوراک طیور وجود داشته باشد. این مقدار پروتئین برای نژادهای تخمگذار، ۲۰% است.   پس از آنکه جوجه ها به تدریج رشد کردند و وزن بدن آنها بیشتر شد و استخوان های محکم تری پیدا کردند، باید مقدار پروتئین را در خوراک طیور کاهش داد؛ چون اگر پروتئین زیاد باشد، رشد پرنده ها بیشتر می شود و این شرایط، غیر متداول است. برای پرندگان بالغ معمولاً ۱۸ درصد پروتئین در خوراک طیور پیشنهاد می شود. این مقدار تا ۱۴ هفتگی جوجه ها تنظیم خواهد شد.

زمانی که جوجه ها به 14 هفتگی رسیدند، پس از این مدت می توان میزان پروتئین خوراک طلوع را تا ۱۶ درصد کاهش داد. برای مرغ های تخمگذار در سن بلوغ، یعنی حدود ۲۲ هفتگی، سطح پروتئین می تواند ۱۶ تا ۱۸ درصد باشد و البته باید کلسیم و مواد معدنی را نیز از منابع مختلف در خوراک طیور قرار داد. فراموش نکنید مقادیر بالای کلسیم و فسفر به اندام های حیاتی نظیر کلیه پرنده آسیب می رساند. خوراک طیور برای جوجه های گوشتی معمولاً ۱۸ تا ۲۰ درصد پروتئین دارند. اگر می خواهید مقدار خوراک مورد نیاز برای تغذیه جوجه ها را کاهش دهید یا افزایش دهید، باید حتماً تحت نظر کارشناسان این کار را انجام دهید، در غیر این صورت در برنامه غذایی پرندگان اختلال ایجاد می شود و ممکن است بازدهی لازم را مشاهده نکنید.
 

اهمیت وجود پروتئین در کنسانتره دام

پروتئین را می توان در برنامه های جیره دام به چند بخش تقسیم کرد: 1) پروتئین قابل تجزیه و 2) تجزیه ناپذیر و 3) پروتئین محلول. پروتئین تجزیه پذیر در شکمبه، هضم می شود. پروتئین محلول در شکمبه، بسیار سریع تر هضم می شود. پروتئین تجزیه ناپذیر، بخشی است که شکمبه را دور می زند. همه این بخش‌ ها مهم هستند. سایر مواد مغذی موجود در کنسانتره‌ دام شامل فیبر، مواد معدنی و ویتامین ها است. اکثر خوراک های فرعی حاوی سطوح قابل توجهی فیبر در مقایسه با دانه های غلات هستند. مهم ترین مواد معدنی در خوراک دام عبارتند از کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، سدیم، گوگرد و کلرید؛ ریز معدنی ها عبارتند از منگنز، مس، روی، آهن، سلنیوم، کبالت و ید. ویتامین های محلول در چربی، A، D و E هستند.

تمام مواد معدنی را می توان در آزمایشگاه های مخصوص برای اطمینان، تجزیه و تحلیل کرد. توصیه می‌ شود که کنسانتره‌ دام برای محتوای مواد معدنی آن‌ ها آزمایش شوند، زیرا سطوح هر یک از مواد مغذی، بسته به منبع می ‌تواند متفاوت باشد. خوش طعم بودن مخلوط غلات یا کنسانتره‌ دام برای دستیابی به سطوح مناسب مصرف خوراک مهم است. پردازش مناسب، ذخیره سازی صحیح و توجه به اندازه ذرات، برای کمک به تجزیه مواد مغذی در سیستم گوارش دام مهم است. نحوه تغذیه و روش فرآوری خوراک دام و انواع کنسانتره‌ دام می تواند بر میزان مصرف تأثیر بگذارد.